آنچه درمورد هومو هابیلیس می دانیم! «هومو هابیلیس» حداقل 2 میلیون سال پیش در بخش هایی از آفریقا زندگی می کرد. بیاموزید که چرا کارشناسان هنوز مطمئن نیستند که آیا این اولین انسان باستانی است که وجود داشته است یا خیر؟!
اگر چیزی وجود داشته باشد که دیرینه‌انتروپولوژی بارها و بارها آشکار کرده است، این است که بازخوانی‌های بسیاری از گونه‌های انسان باستانی پیش از ما انسان‌های امروزی بوده است. در حالی که نئاندرتال ها و حتی هومو ارکتوس به عناصری در داستان منشأ انسان تبدیل شده اند، به نظر می رسد یک سلف کمتر شناخته شده پیش از همه افراد دیگر باشد: هومو هابیلیس. هومو هابیلیس (H. habilis) قدیمی‌ترین عضو شناخته شده در ژن های همو نامیده می‌شود. طبق گزارش های بسیاری از دانشمندان، این گونه احتمالاً بیش از 2 میلیون سال پیش روی زمین به صورت عمودی راه می رفتند! یعنی تقریباً 2 میلیون سال قبل از این که هومو ساپینس حتی روی درخت تکاملی ظاهر شود.
معنی هومو هابیلیس
نام لاتین هومو هابیلیس (H. habilis)، که به زبان ساده به عنوان «مرد دستی» یا «مرد توانا» ترجمه شده است. نمونه‌های فسیل‌شده شامل استخوان‌های پا و دست انسان‌مانند هستند که نشان‌دهنده توانایی دستکاری اشیا با دقت بالا است. و در واقع، ابزارهای سنگی ساده ای در نزدیکی برخی از قدیمی ترین بقایای هومو هابیلیس که توسط انسان شناسان شناسایی شده اند، پیدا شده است. یک مورد بزرگ مغز نیز این گونه را از اجداد دوردست‌تر و اولیه انسان‌های ما استرالوپیتکوس که به‌خاطر نمونه 3 میلیون ساله لوسی در اتیوپی معروف است، متمایز می‌کند.
ویژگی های هومو هابیلیس
هومو هابیلیس در اوایل دهه 1960 پس از یک سری اکتشافات برجسته توسط انسان شناسان لوئیس اس.بی. لیکی و مری لیکی که ازدواج کرده بودند. با تیمی از محققان، لیکی ها در دهه 1950 در حفاری در دره اولدووای در شمال تانزانیا مستقر شدند و دو دندان منحصر به فرد را کشف کردند و سپس استخوان های فک پایین و دست را کشف کردند.
آن ها پس از ترکیب و ارزیابی نمونه‌های مختلف خود، تصویری را ارائه کردند که به نظر می‌رسید ویژگی‌های انسان‌مانند را با ویژگی‌هایی که در استرالوپیتکوس میمون‌مانند نیز دیده می‌شود، در هم آمیخت.
اعتبار برای گونه جدید هومو هابیلیس محقق لیکی، همراه با فیلیپ توبیاس و جان ناپیر، اولین مقاله در مورد هومو هابیلیس را در Nature در سال 1964 منتشر کردند. آن ها استدلال کردند که نمونه آن ها راه رفتن دوپا، حالت ایستاده و توانایی ساخت ابزارهای سنگی ساده داشت.
این تیم مجبور شد پارامترهای ایستاده را برای اندازه مغز انسان همو تغییر دهد، زیرا جمجمه نمونه آنه ا، که نازک و گرد بود، محفظه مغزی کوچک‌تری نسبت به هومو ارکتوس و دیگر گونه‌های انسان اولیه داشت.
اکتشافات بعدی نشان داد که هومو هابیلیس احتمالاً دارای میانگین ظرفیت مغزی حدود 640 سانتی متر مکعب (CC) در مقایسه با 440 CC در استرالوپیتکوس است. (معادل در H. sapiens به طور متوسط کمی بیش از 1300 سی سی است.) سایر ویژگی های مشاهده شده در نمونه های هومو هابیلیس ، از جمله اسکلت صورت نسبتا بزرگ با قسمت پایینی صاف و به خصوص اندام های بلند، آن را مانند گونه ای واسط بین Australopithecus و H. ارکتوس اگرچه ممکن است پشت سر هم نباشد.
در ادامه بخوانید: 10 مورد از بهترین برنامه های افزودنی ChatGPT Chrome
بقایای احتمالی این گونه مرموز اکنون در شمال کنیا، اتیوپی و آفریقای جنوبی نیز یافت شده است.
معمای تکاملی ناقص که در داستانی از طبیعت در سال 2014 منتشر شد، کشف این گونه “باید به ما یادآوری کند که چقدر نمی دانیم، نه اینکه چقدر می دانیم.” یافته های لیکی در دهه 1960 مطمئناً جستجو برای یافتن اولین انسان ها را از آسیا به آفریقا تغییر داد.
اما ممکن است اجداد دیگری نیز وجود داشته باشند که هنوز نامگذاری و کشف نشده اند. قابل توجه است که قدیمی ترین ابزار سنگی شناخته شده جهان اکنون بیش از 3 میلیون سال پیش در پرونده فسیلی ظاهر می شود که به نظر می رسد قبل از هومو هابیلیس باشد. و دانشمندان هنوز مطمئن نیستند که چه گونه‌هایی این ابزارها را ایجاد کرده‌اند.
منبع: discovermagazine
